Miłowo

aktualizacja: 2019-02-04 13:01:38

Sołtys: Mirosława Beczek

Powierzchnia: 14.85 km
Ilość mieszkańców: 106 osób 

Miłowo to miejscowość położona na skraju Puszczy Goleniowskiej jest doskonałym miejscem dla miłośników grzybów oraz jagód. Przez miejscowość przepływa rzeka Gowienica a wędrówka wzdłuż rzeki daje możliwość podziwiania jej uroków a także Puszczy Goleniowskiej. Woda w rzece jest wodą o pierwszej klasie czystości, dlatego nie brakuje w niej ryb w tym również pstrągów.

Rys historyczny

Miłowo to wieś o metryce XVIII-wiecznej, założona w ramach tzw. kolonizacji fryderycjańskiej. Plany założenia wsi pochodzą z 1724-25 r. W 1872 r. przybyły 4 rodziny osadnicze ze Stepniczki; łącznie odnotowano 4 gospodarstwa chłopskie i 2 zagrodnicze. W 1870 r. wieś liczyła 189 mieszkańców, a w 1928 r. - 213 mieszkańców (być może łącznie z Koi. Miłowo).

Lokalizacja

Miłowo to niewielka wieś sołecka, położona ok. 3 km na pomoc od Stepnicy, przy lokalnej drodze Stepnica - Wolin. Najbliższa okolica równinna z licznymi łąkami i bagnami.

Historyczna forma wsi

Układ przestrzenny w formie krótkiej, zwartej ulicówki, wytyczonej na osi S W - NE. Z uwagi na okalające bagna; nieliczne drogi polne przebie­gały wzdłuż grobli. Zabudowa zwarta, nieznacznie zróżnicowana, rozlokowana po obu stronach drogi; po wschodniej stronie wsi ulokowana była pojedyncza zagroda 3-budynkowa. W obrębie wsi dominowały niewielkie zagrody 2-budynkowe, o kalenicowej orientacji, rozlokowane na płytkich działkach siedliskowych. W pierzei półn.-zachodniej zgrupowane były zagrody 3-budynkowe, zamknięte od strony polnej stodołami.

Wieś współczesna

Wszystkie elementy historycznie ukształtowanej struktury przestrzen­nej są czytelne, szczególnie w odniesieniu do kompozycji układu ulicowego oraz kształtu i typu zagród. Pierzeje rozwinięte kilka metrów od drogi, bez ubytków; zagroda wschodnia wyburzona. Droga wiejska obsadzona pojedynczymi kasztanowcami i jesionami, które posadzone są na froncie zagród.

Zabudowa typologicznie zróżnicowana, adekwatna do historycznie ukształtowanych podziałów własnościowych; w części południowej niewielkie zagrody 2 lub 3-budynkowe, zaś w części północnej stosunkowo duże zagrody rolnicze, 3 i 4-budynkowe. Budynki zróżnicowane pod względem materiałowym i chronologicznym (m.in. zachowały się dwie, ryglowe chałupy o XIX-wiecznej metryce); przy czym dominują obiekty murowane, wzniesione w l ćw. XX w. Część zabudowy została zdewaloryzowana przez wtórną stolarkę o ahistorycznych formach.

Obiekty wpisane do rejestru zabytków:

  1. Dom mieszkalny nr 28 - szach. - 1842 r.

Obiekty chronione:

  1. Dom mieszkalny nr 17 pocz. XX w
  2. Dom mieszkalny nr 22 pocz. XX w
  3. Dom mieszkalny nr 28 pocz. XX w
  4. Dom mieszkalny nr 31 4 ćw. XIX