Budzień

aktualizacja: 2019-02-04 12:56:01

Sołtys: Piotr Mietlicki

Powierzchnia: 13,80 km
Ilość mieszkańców: 110 osób 

W miejscowości Budzień znajduje się Kanał Królewski, którego długość wraz z odnogami wynosi kilka kilometrów jest doskonałym miejscem do spływów kajakowych. Kanałem można dopłynąć aż do Zalewu Szczecińskiego.

Rys historyczny

Wieś założona w 1787 r. (w ramach tzw. kolonizacji fiyderycjańskiej) przez 24 rodziny kolonistów z Pomorza, Brandenburgii. Po południowej stronie drogi ulokowanych było 12 bliźniaczych domów mieszkalnych, a po północnej stronie - stodoły.

W 1825 r. pożar zniszczył zachodnią część wsi (w tym szkołę). Od 1926 r. przystąpiono do odbudowy wsi, m.in. wzniesiono ryglową szkołę z kaplicą, a także założono cmentarz. W 1870 r. Budzień liczył (łącznie z Gajami) 297 mieszkańców. W 1928 r. - 164 mieszkańców.

Lokalizacja

Wieś położona ok. 7 km na połud.-wschód od Stepnicy, usytuowana na skraju Puszczy Goleniowskiej, po połud.-zachodniej stronie drogi Goleniów - Stepnica.

Historyczna forma wsi

Wieś o pierwotnym, regularnym założeniu ulicowym (XVIII-wieczna osada fryderycjańska), rozplanowana na osi W -E, po wschodniej stronie drogi dojazdowej. Pierzeje proste, w pełni wykształcone i szczelnie zabudowane. Zabudowa rypologicznie jednorodna, złożona z jednakowych, 3-budynkowych (średniorolnych) zagród. Po południowej stronie drogi wiejskiej rozlokowanych było 12 dwojaków z ciągiem zabudowy gospodarczej, zaś po pomocnej stronie drogi - ciąg stodół. W zachodniej części wsi, po zachodniej stronie drogi dojazdowej ulokowana była niewielka zagroda 2-budynkowa. Po zachodniej stronie drogi dojazdowej (poza strefą zabudowy) założony był niewielki, XIX-wieczny cmentarz.

Wieś współczesna

Wieś o czytelnym, historycznym rozplanowaniu ulicowym oraz układem sieci drożnej. W obu pierzejach występują pojedyncze ubytki. Zabudowa typologicznie i chronologicznie jednorodna, wzniesiona głównie na pocz. XX w., bez większych wartości kulturowych. Dominują niewielkie (2-budynkowe) zagrody, złożone z wolnostojącej chałupy i budynku gospodarczego; sporadycznie występują stodoły. Na zapleczu zagród założone warzywniki i sady. Chałupy lokowane kalenicowo na froncie zagrody, murowane, w większości zdewaloryzowane przez współczesną stolarkę.

Droga wiejska o nawierzchni gruntowej, sporadycznie obsadzona pojedynczymi drzewami liściastymi. Droga polna (po połud.-wschodniej) stronie wsi w formie alei klonowo-topolowej. Cmentarz o zatartej kompozycji, silnie zakrzewiony i z licznymi podrostami, ze szpalerem klonowo-dębowym; nagrobki zachowane w stanie szczątkowym (fundamenty). Całość układu rualistycznego bez wyrazu, bez większych wartości kulturowych.

Proponowane strefy ochrony konserwatorskiej

STREFA "K" - XIX-wieczny cmentarz poewangelicki, przy drodze dojazdowej do wsi

Obiekty chronione:

  1. Ccmentarz poewangielski - pierwsza połowa XIX w.
  2. Dom mieszkalny nr. 15 - murowany w roku 1908 r